Ewangelia ukazuje reakcję słuchaczy Jezusa na Jego wcześniejszą mowę eucharystyczną. Choć w Ewangelii Janowej w odróżnieniu od synoptyków nie spotykamy opisu ustanowienia Eucharystii, to jednak rozdział szósty zawiera wiele elementów eucharystycznych. Ukazuje, że ten sakrament stanowi istotny wymiar duchowego oblicza wspólnoty Janowej.
Ewangelista ukazuje w sposób kontrastowy odpowiedź słuchaczy na wcześniejszą naukę Mistrza z Nazaretu. Jedni uważając, że trudna jest ta mowa (J 6, 60) – odchodzą od Jezusa. W przeciwieństwie do nich Dwunastu pozostaje przy swym Nauczycielu. W słowach Piotra, który występuje w imieniu całej grupy, zostaje streszczona postawa pozostałych apostołów (J 6, 68-69). Jezus jest jednak świadomy, że jeden z Dwunastu – Judasz – zdradzi go i wyda na śmierć krzyżową.
Wcześniejsza postawa szemrania i sprzeczanie się Żydów o słowa Jezusa w mowie eucharystycznej osiągają swój punkt kulminacyjny po jej wygłoszeniu. Wielu spośród uczniów Jezusa reaguje bardzo sceptycznie na słowa o konieczności spożywania Ciała Jezusa i picia Jego Krwi. Sformułowania te są trudne do przyjęcia, gdyż brzmią dla nich jak zachęta do spożywania ludzkiego ciała. Mowa Jezusa jest tak trudna, że przez pryzmat samego „szkiełka i oka” wydaje się czymś nie do przyjęcia. Nie przyjmują oni słów Jezusa z wiarą, lecz nakładają na nie swoją ludzką logikę i kalkulacje. Brak wiary sprawia, że budują oni mur pomiędzy sobą a Jezusem, który jest dla nich nie do przebycia. Odchodzą od Jezusa, gdyż nie potrafią sercem przeniknąć treści Jego nauczania. Słowo miłości Jezusa spotyka się z egoizmem ludzkiego serca. Jezus dostrzega, że wielu Jego słuchaczy zgorszonych jest zapowiedzią cierpienia i krzyża. Słowa Jezusa, które po ludzku wydają się niemożliwe do przyjęcia, w rzeczywistości otwierają na Boże życie. Jezus podkreśla, że wiara w Syna jest darem Ojca. Człowiek jednak w swojej wolności może zamknąć się na Bożą rzeczywistość i ten dar odrzucić.
Nauka Jezusa nie jest łatwa dla mądrych tego świata. Tworzą oni bariery nie do przebycia i w konsekwencji zamykają się na Syna Bożego, który w pełni objawia oblicze Ojca. Jezus poprzez swoje słowa i czyny pragnie wzbudzić wiarę we wszystkich, którzy za Nim idą. Tylko postawa wiary wyrażona przez Piotra pozwala apostołom podążać za Jezusem i w Wieczerniku otrzymać dar Eucharystii i dar Ducha Świętego. Rozpoznanie w Jezusie Mesjasza i Syna Bożego pozwala uczniom wkroczyć w życie Boga i otworzyć się na Jego działanie. W takiej postawie człowiek zmierza do życia i prawdziwej wolności. Czy ze św. Piotrem potrafię swoim sercem i życiem wyrażać prawdę: Panie, do kogóż pójdzie¬my? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga (J 6, 68-69)?
Ks. Mirosław S. Wróbel
