Dzisiejsze czytanie rozpoczyna się od radosnej wieści, że słowo Pańskie, szerzyło się i rosło (Dz 12, 24). Może nas frapować czasownik „rosnąć” (gr. plēthynō) w kontekście wyrażenia „słowo Pańskie”. Należy w tym przypadku odnieść się do podobnej konkluzji z Dziejów Apostolskich: słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie (Dz 6, 7a; por. Dz 19, 20), a także przypowieści o siewcy (Łk 8, 4-8). Widzimy wyraźnie, że Dobra Nowina rozpowszechniała się i wzrastało grono wyznawców Chrystusa.
Czytamy również o podróży powrotnej Barnaby i Pawła z Jerozolimy, która odbyła się z powodu potrzeby dostarczenia jałmużny dla Kościoła jerozolimskiego od wiernych w Antiochii (Dz 11, 28-29). Paweł i Barnaba zabrali ze sobą z Jerozolimy Jana, zwanego Markiem, który wraz z nimi wyruszy w niedługiej przyszłości w pierwszą podróż misyjną.
Następnie autor Dziejów Apostolskich przedstawia odpowiedzialnych Kościoła w Antiochii: Barnabę, Szymona, Lucjusza Cyrenejczyka, Manaena i Szawła. Wspomina również o ich wspólnej modlitwie i poście, podczas których Duch Święty polecił zebranym: Wyznaczcie Mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem (Dz 13, 2). Posłuszni nakazowi modlą się, poszczą i nakładają ręce na wybranych. W tym momencie rozpoczyna się pierwsza podróż misyjna św. Pawła. Pierwszymi miejscami, które odwiedzają ewangelizatorzy, są Seleucja, a następnie wyspa Cypr.
Perykopa ukazuje nam dość ważny moment w życiu pierwotnej gminy chrześcijańskiej w Antiochii. Widzimy, że dar rozeznania zostaje udzielony zabranym podczas postu i na wspólnej modlitwie. To Duch Święty poucza wspólnotę, co należy czynić i jak zrealizować poszczególne działania w Kościele. Te praktyki gminny chrześcijańskiej w Antiochii ukazują nam, jak mocno pierwsi chrześcijanie powierzali Bogu swoje życiowe decyzje. Wspólna modlitwa, która łączy z Bogiem i tworzy wspólnotę, oraz post, który jest wyrzeczeniem się egoistycznych pragnień, pozwalają odkryć wolę Ojca Niebieskiego w życiu wierzących.
Czy modlę się w rodzinie o dar rozeznania woli Bożej? Czy uczęszczam na Mszę św. czy inne nabożeństwa do kościoła? Czy poszczę w każdy piątek i dni nakazane przez Kościół? Czy błogosławię swoich najbliższych każdego dnia? Czy troszczę się o potrzeby materialne Kościoła?
Ks. Andrzej Jacek Najda
