Jezus w swoim nauczaniu skierowanym do apostołów akcentuje fakt, że jest objawicielem oblicza Ojca. Benedykt XVI w adhortacji apostolskiej Verbum Domini podkreśla, że „Słowo, które od początku jest u Boga i jest Bogiem, objawia nam samego Boga w dialogu miłości między Osobami Boskimi i zaprasza nas do uczestnictwa w nim” (nr 6). Odwieczne Słowo, które stało się ciałem i rozbiło namiot wśród ludzkości, umożliwia oglądanie chwały Ojca. Jezus przekazuje ludzkości pełnię prawd objawionych o Ojcu. Jego nauka nie opiera się na ludzkiej mądrości, lecz czerpie z bogactwa mądrości Ojca.
Ewangelia Janowa podkreśla ścisłą więź pomiędzy Ojcem i Synem. Relacja ta charakteryzuje się miłością i jednością. Syn zawsze pozostaje w komunii ze swoim Ojcem. Więź pomiędzy Jezusem a posyłającym Go Ojcem jest tak ścisła, że w Synu można zobaczyć Ojca (J 14, 7. 9). Jezus doskonale wypełnia wolę swojego Ojca poprzez nauczanie i czynienie znaków w jedności z Ojcem. Wspólnota miłości pomiędzy Ojcem i Synem realizuje się poprzez wzajemne poznanie. Poznanie w myśli semickiej nie ogranicza się tylko do sfery intelektualnej, ale dotyczy też doznania, doświadczenia przedmiotu, który się poznaje. Poznanie to ma charakter dynamiczny wyrażający się przyjęciem objawienia i życiem zgodnym z przyjętym objawieniem. Widać tu związek z hebrajskim terminem jada’. Słowo ginōskō oznacza ,wiedzę nabytą przez doświadczenie’. Analizując czasownik ginōskō, stwierdzamy, że jego treść skoncentrowana jest na osobie Ojca i Syna. Poznanie zawiera w sobie realizację głębokiej komunii opartej na miłości i jedności. Tym sposobem Ojciec staje się punktem wyjścia i punktem dojścia dla swojego Syna.
Święty Jan mocno podkreśla ścisły związek słów i czynów Syna, które objawiają słowa i czyny samego Boga: Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł (J 14, 10). W słowach i czynach Jezusa można w ten sposób zobaczyć kochające oblicze Ojca, który pragnie zbawienia i życia wiecznego dla wszystkich swoich dzieci. Misją Jezusa jest zaproszenie ludzkości do otwarcia się na miłość Ojca. Warunkiem tego otwarcia jest wiara. Dla św. Jana wiara jest osobowym spotkaniem z Chrystusem i przyjęciem Syna Bożego, który przybywa do ludzkości jako objawiciel Ojca. Autentyczna wiara pozwala na dokonywanie wielkich dzieł Bożych w prostym życiu człowieka (J 14, 12).
Każdy z nas jest zaproszony do żywej wspólnoty z Jezusem. W przestrzeni tej wspólnoty możemy oczyma serca zobaczyć miłującego Ojca i wsłuchać się w puls Jego Serca. Czy staram się w swoim życiu poznawać Jezusa z Nazaretu, który zaprasza mnie do odkrywania prawdy o Bogu?
Ks. Mirosław S. Wróbel
