Ewangelia przedstawia spotkanie Zmartwychwstałego z Szymonem Piotrem. Potrójne pytanie Jezusa o miłość pozostaje w symetrii do potrójnego zaparcia się Piotra we wcześniejszym kontekście (J 18, 15-27). Jezus pyta Piotra o miłość, używając terminu agapaō. W odpowiedzi Piotr używa terminu fileō. We wcześniejszym kontekście czwartej Ewangelii, kiedy po mowie w synagodze w Kafarnaum wielu uczniów wycofało się, uznając za trudną mowę Jezusa, wówczas Szymon Piotr wystąpił odważnie w imieniu apostołów: Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga (J 6, 66-69). Szymon Piotr tak bardzo wyrażał przywiązanie do swego Mistrza, że zapewniał o oddaniu swego życia za Niego: Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie (J 13, 37). Podczas pojmania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym Szymon Piotr staje w obronie swego Mistrza i odcina prawe ucho słudze kapłana Malchosowi (J 18, 10).
Jednak po aresztowaniu Jezusa, w twardym realizmie cierpienia i prześladowania, Szymon Piotr trzykrotnie zaparł się Jezusa (J 18, 15-27). Dlatego zmartwychwstały Jezus w czasie spotkania z Piotrem zadaje mu pytanie o miłość. Pozytywna odpowiedź Piotra sprawia, że otrzymuje on władzę pasterską: Paś baranki moje (J 21, 15). W sposób nieoczekiwany Jezus po raz drugi powtarza swoje pytanie do Piotra. Ponownie w swym pytaniu używa terminu agapaō. Pytanie Jezusa ponownie znajduje pozytywną odpowiedź Piotra, który jak w poprzedniej odpowiedzi używa terminu fileō. Po pozytywnej odpowiedzi Piotr ponownie słyszy z ust Jezusa polecenie sprawowania władzy pasterskiej. Jezus po raz trzeci zadaje Piotrowi pytanie o jego miłość. W odróżnieniu od dwóch wcześniejszych nie używa tu terminu agapaō, lecz terminu wcześniej używanego przez Piotra fileō. Ewangelista pragnie niejako podkreślić zniżenie się Jezusa do swego rozmówcy. Kolejne pytanie Mistrza o miłość ucznia wywołuje zasmucenie Piotra. Pozytywna odpowiedź ucznia powoduje ponownie polecenie władzy pasterskiej.
W obrazie wyciągniętych rąk i opasania można dostrzec zapowiedź śmierci Piotra przez ukrzyżowanie. Tekst kończy się Jezusowym wezwaniem skierowanym do Szymona Piotra: Pójdź za mną (J 21, 19). Jezus bardzo mocno łączy drogę wiernej realizacji powołania i głębokiej miłości z rzeczywistością krzyża. Innymi słowy, nie ma właściwej realizacji woli Mistrza, jeśli w życiu ucznia nie pojawia się gotowość niesienia krzyża – na prześladowania i śmierć męczeńską. Zaparcie się Szymona Piotra i jego ucieczka spod miejsca ukrzyżowania Jezusa zostaje naprawiona przez jego wyznanie miłości wobec Mistrza oraz przez wierną realizację powołania aż po śmierć krzyżową. Podobnie jak Piotr także i każdy z nas powinien dziś usłyszeć Jezusowe pytanie: Czy Mnie miłujesz?
Ks. Mirosław S. Wróbel
