Wstęp – O Piśmie Świętym
Sam Bóg objawił, w co mamy wierzyć i co czynić, by dostać się do nieba. Już w raju mówił Pan Bóg do Adama i Ewy. Potem przemawiał do Patriarchów i objawił im swoją wolę. Wreszcie zesłał na ziemię Syna Swego jednorodzonego Jezusa, aby nas prawdy nauczył. Dlatego św. Paweł apostoł:
„Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dnia przemówił do nas przez Syna.” (Hbr 1, 1-2).
I. JAK POWSTAŁO PISMO ŚWIĘTE STAREGO PRZYMIERZA?
Co Pan Bóg objawił pierwszym rodzicom w raju, opowiedzieli swym dzieciom, a te opowiadały dalej. Również i Patriarchowie prawdę, którą Bóg im objawił, opowiadali swym potomkom. W ten sposób objawienie Boże przechodziło z pokolenia na pokolenie.
Przy takim ustnym opowiadaniu mogliby jednak ludzie z czasem zapomnieć niejedną prawdę objawioną przez Pana Boga. Dlatego Pan Bóg poddał świętym mężom myśl, aby spisali to, co Bóg ludziom objawił. Duch Święty pomagał tym mężom przy spisywaniu objawienia Bożego, ażeby to tylko spisali, co rzeczywiście Pan Bóg objawił. Pierwszym mężem, który spisał objawienie Boże z natchnienia Ducha Świętego, był Mojżesz .
Mojżesz spisał wszystko, co Bóg objawił i co się działo od stworzenia świata, aż do wejścia Żydów do Ziemi Obiecanej. Po śmierci Mojżesza spisywali inni święci mężowie, z natchnienia Ducha Świętego, historię narodu żydowskiego.
W ten sposób powoli powstało:
21 Ksiąg historycznych, mianowicie: Pięć Ksiąg Mojżeszowych, Księga Jozuego, Księga Sędziów, Księga Rut, cztery Księgi Królewskie, dwie Księgi Kronik, Księga Ezdrasza, Księga Nehemiasza, Księga Tobiasza, Księga Judyty, Księga Estery i dwie Księgi Machabejskie.
Naród żydowski posiadał także wspaniałe pieśni religijne, napisane z natchnienia Bożego: Psalmy. Większą ich część ułożył król Dawid i syn jego Salomon. Śpiewano je w czasie służby Bożej. Salomon napisał także Księgi Przypowieści, czyli Przysłów. I inni święci mężowie z natchnienia Bożego, pisali księgi zawierające pouczenia, jak prowadzić życie święte.
Posiadał więc naród żydowski:
7 Ksiąg obyczajów: Księga Hioba, Księga Psalmów, Księga Przysłów, Księga Koheleta (Eklezjastesa), Pieśń nad Pieśniami, Księga Mądrości, Mądrości Syracha (Eklezjastyk).
W Starym Przymierzu przemawiał Pan Bóg często do Żydów przez Proroków. Prorocy nauczali naród wybrany, upominali i karali za grzechy. Prorocy przepowiadali też rzeczy przyszłe, zwłaszcza o przyobiecanym Odkupicielu. Z natchnienia Ducha Świętego spisała większa część Proroków swe przemówienia do narodu wybranego i swe proroctwa. W ten sposób powstało:
17 Ksiąg proroctw: Proroctwo Izajasza, Proroctwo Jeremiasza z Baruchem, Proroctwo Ezechiela, Proroctwo Daniela (Wielcy Prorocy); Proroctwa: Ozeasza, Joela, Amosa, Abdiasza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza i Malachiasza (Mniejsi Prorocy).
Wszystkie te księgi, które spisali mężowie święci z natchnienia i z pomocą Ducha Świętego, nazywamy księgami Pisma św. Starego Przymierza czyli Zakonu .
II. JAK POWSTAŁO PISMO ŚWIĘTE NOWEGO PRZYMIERZA?
W Nowym Zakonie przemawiał Pan Bóg do ludzi przez Syna swego Jezusa Chrystusa. Pan Jezus nie spisywał swych nauk. Rozkazał też swym uczniom, ażeby naukę Jego opowiadali wszystkim narodom. Apostołowie i uczniowie Pana Jezusa zapamiętali sobie dokładnie, co słyszeli od swego Mistrza.
HISTORIA BIBLIJNA STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU – Wydawnictwo Św. Krzyża – Opole 1991
