Parafia Rozniszew | Parafia rzymskokatolicka p.w. Narodzenia NMP w Rozniszewie

20 maja

Gdy nareszcie na twarzy pojawi się uśmiech

Pewien karmelita, ojciec Scapin, utrzymywał, że „jeżeli dzisiaj mamy trudności z ratowaniem dusz, to nie dlatego że brak nam dyspozycyjności i poświęcamy im zbyt mało czasu, ale dlatego że nie ukazujemy im przemienionych słowem Pana i przenikniętych Bogiem naszych ciał.

Inny zakonnik, Enzo Bianchi, głośno wołał: „Odwagi… pozwólcie, aby ciało stało się modlitwą, pozwólcie, aby przed Panem Bogiem pojawił się na waszej twarzy uśmiech”.

„Usta nasze były pełne śmiechu” (Ps 126, 2).

Czy zdecydujemy się w końcu otworzyć zaciśnięte usta i roześmiać się? Maryja z Nazaretu oczekuje tylko na jakiś znak…”.

Alessandro Pronzato – Światło na każdy dzień

Święto NMP Matki Kościoła

SMAKOWAĆ Z MARYJĄ RADOŚĆ ŻYCIA

¹ Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. ² Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. ³ A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». ⁴ Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» ⁵ Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». ⁶ Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. ⁷ Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. ⁸ Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. ⁹ A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego ¹⁰ i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». ¹¹ Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. (J 2, 1-11)

O co proszę?
O doświadczenie głębokiej radości w codziennym życiu i powołaniu.

Na początku poproszę Maryję, aby pozwoliła mi uczestniczyć w Jej osobistej relacji z Jezusem, bym podczas modlitwy mógł trwać razem z Nimi w głębokiej więzi duchowej. Wejdę w scenę wesela w Kanie, aby być z Jezusem i Maryją w atmosferze weselnej uczty (ww. 1-2).
Maryja zauważa, że na uczcie zabrakło wina (w. 3). Wino w Biblii to symbol Bożej radości, entuzjazmu i tryskającej żywotności – przeciwieństwo monotonii, smutku i nudy. Które z tych cech dominują w mojej codzienności?
Będę prosił Maryję, aby pomogła mi zobaczyć najważniejsze braki w moim życiu duchowym i w powołaniu? Co najczęściej odbiera mi radość, entuzjazm, żywotność? Co wprowadza mnie w smutek, monotonię i nudę? Powiem o tym Jezusowi.
Maryja widzi moje najbardziej ukryte braki, które odbierają mi radość życia. Mówi o nich Jezusowi. Chce, abym i ja nauczył się mówić o tym na modlitwie. Poproszę Ją, aby pomogła mi wypowiedzieć przed Jezusem moje biedy.
„Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (w. 5). Jezus nie może uczynić mnie szczęśliwym beze mnie. Chce, abym Mu zaufał i odpowiadał na Jego natchnienia. Do czego czuję się wzywany obecnie przez Jezusa? Czy odpowiadam na Jego natchnienia?
Jezus na życzenie Matki dokonuje cudu (ww. 7-11). Jest gotów spełniać Jej prośby o każdej godzinie. Chce, aby moje życie stało się Jej domem. W Kanie pokazał mi, że Maryja przewiduje każdy mój brak. Uwielbię Go za Jego Matkę. Zaproszę Maryję na nowo do mojego życia. Zrobię rachunek sumienia z moich największych duchowych braków. Wypiszę je na karteczce i położę obok obrazu lub figury Maryi w moim domu. Odmówię akt oddania Matce Bożej.

Ks. Krzysztof Wons SDS

Nadchodzące Wydarzenia

Różaniec ze św. Ritą

Zwiastowanie Maryi

Sami przemyślcie, czy będę teraz dobry w matematyce i w różnych obrachunkach. Nie chcę się upierać przy tym, że z pewnością mam rację, podając poniższe wartości. Jeśli weźmiemy pod uwagę sprawy wokół nas, okaże się, że mamy wpływ na mniej niż jeden procent z nich. A na rzeczy dotyczące Polski czy świata — w jakim stopniu mamy wpływ? Myślę, że zdecydowanie poniżej procenta. Jaki mamy wpływ na swoje wnętrze i na nasze reakcje? Na początku życia duchowego — z całą pewnością muszę stwierdzić, że niewielki. Jednakże wraz z rozwojem duchowym staje się on coraz większy, aż w pewnym momencie osiągamy pełną kontrolę nad sobą i swoimi reakcjami. Dokonuje się to dzięki łasce Bożej, dzięki zjednoczeniu z Chrystusem. To właśnie wtedy rzeczywistość zewnętrzna nie steruje nami, ale to my nadajemy sens temu, co jest na zewnątrz. To my prawidłowo interpretujemy, co wydarza się wokół nas, i to my mamy coraz większą kontrolę nad naszymi reakcjami oddziałującymi na rzeczywistość zewnętrzną.

Wraz ze zgodą na Boże macierzyństwo Maryi groziła nie tylko utrata dobrego imienia, lecz także wiele niebezpieczeństw. Nie miała wpływu na Heroda ani na sytuację polityczną, ani na reakcje ludzi, gdy dowiedzieli się, że jest w stanie błogosławionym. Natomiast miała wpływ na to, co działo się w Jej wnętrzu. Powiedziała: „Jestem służebnicą Bożą”, a nie: „Dlaczego to na mnie spadło!?”. Powiedziała: „Idę służyć Elżbiecie”, zamiast: „Muszę teraz zająć się sobą”. Wiele zależało od Niej i wiele się w Jej sercu wydarzyło. Nad tym miała kontrolę.

Często różne beznadziejne sprawy zabierają nam radość, bo mamy wrażenie, że straciliśmy wszystko, co dobre, i nie mamy na to wpływu. Jednak nie musi tak być. Twoja wewnętrzna odpowiedź jest bardzo ważna. Przemyśl teraz, jak i dzięki czemu mógłbyś odzyskać kontrolę nad twoimi reakcjami na to, co wydarza się na zewnątrz, co mówią inni ludzie, co dzieje się w społeczeństwie. Może dzięki temu, z pomocą łaski Bożej odzyskasz równowagę ducha? Poproś o pomoc Matkę Bożą, św. Ritę i pomyśl teraz o tym.

Ks. Teodor Sawielewicz - Różaniec w trudnych sprawach ze świętą Ritą

Homilia na niedzielę… przed niedzielą

Uroczystość Najświętszej Trójcy, rok B

Trójca Święta prawzorem rodziny

Pwt 4, 32-34. 39-40; Ps 33; Rz 8, 14-17; Mt 28, 16-20

Posiadamy pewną wiedzę i bylibyśmy biedni, gdybyśmy jej nie posiadali. Wyobraźmy sobie człowieka, który nic nie wie o otaczającym nas świecie, ani o jego dziejach, ani o współczesności, o ukształtowaniu terenu, przyrodzie; nie widział barw, nie słyszał żadnych dźwięków. A cóż dopiero można by o nim powiedzieć, gdyby nie znał Stwórcy tych wszystkich rzeczy – Boga? Czyż nie byłby godzien współczucia? Sam Bóg objawia się nam jako ktoś bardzo bliski, jako Ojciec. Zaprasza do udziału w swoim życiu. Co więcej, wprost nakazuje: „Poznaj […], Pan jest Bogiem” (Pwt 4, 39). Naszą odpowiedź na ten ojcowski nakaz sformułował już dawno św. Augustyn: „Boga i duszę chcę znać, nic więcej, bo w Bogu poznam wszystko”.

Pan Bóg żyje w rodzinie Trójcy Świętej. Co więcej, nie może żyć inaczej, musi żyć razem. Ojciec i Syn, i Duch Święty, złączeni jedną naturą Boga. Jak trzy litery: B, Ó, G – stanowią jeden wyraz, tak trzy osoby stanowią jednego Boga. Dziecinne to porównanie, ale jakoś przybliża nam tę niepojętą tajemnicę. „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8). Otóż miłość musi się wylewać na zewnątrz ku drugiemu, inaczej byłaby miłością zepsutą, byłaby samolubstwem. Ojciec wylewa swą miłość na Syna, Syn na Ojca, a tą miłością, która łączy Ojca z Synem, jest Duch Święty, trzecia osoba boska. To wielka tajemnica. Między ludźmi uczucie miłości wszak nie stanowi oddzielnej osoby. Język ludzki nie jest jednak w stanie wyrazić całej prawdy o Bogu. Możemy w nim tylko gaworzyć jak dziecko o tych niepojętych rzeczach.

Jedno jest tu pewne. Osoby boskie, miłujące się nieskończenie, nie zamykają się w sobie, ale ich miłość wylewa się na wszystkie stworzenia, szczególnie na ludzi. Przecież, gdy żyjemy w łasce, jesteśmy w rodzinie Boga, jesteśmy synami Ojca, braćmi Jezusa i mieszkaniem Ducha Świętego. O tym zapewnił nas sam Chrystus, mówiąc: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać” (14, 23).

A cóż powiedzieć, patrząc na Bożą miłość, o ludzkiej rodzinie żyjącej Bogiem? Trzeba z radością powiedzieć, że jeżeli Bóg zamieszkuje w duszy każdego z jej członków, to ta miłość Boża napełnia serce ojca, matki, dzieci. I co się wtedy dzieje z naturalną więzią rodzinną? Wtedy ta naturalna wieź rodzinna zostaje potężnie wzmocniona miłością Bożą.

Świadomość, że w ojcu, matce, dziecku, narzeczonej czy narzeczonym, koledze czy koleżance – mieszka Trójca Święta, że należą oni do Rodziny Bożej, ma poważne konsekwencje. Jeżeli to jest prawda, to daje ona do myślenia i ma wielkie znaczenie praktyczne w życiu codziennym. Jeżeli tak jest naprawdę, to czy ja tym moim bliskim mógłbym uczynić coś złego, mógłbym być pokusą do złego, do grzechu? Jeżeli stanę się nie zachętą do dobrego, ale pokusą do złego, to będzie to świętokradztwo…

Trójca Święta to doskonała jedność osób boskich. Cokolwiek Bóg czyni, czynią to wszystkie trzy osoby. „Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (J 14, 9) – oświadczył Jezus. Teraz dopiero zaczynamy rozumieć, jak wielki to wzór dla rodziny ludzkiej, która powstaje w czasie przysięgi przed Bogiem w Trójcy Jedynym. Musi ją cechować jedność, to znaczy wierność i nierozerwalność. Taką rodzinę ustanowił Bóg w raju, a Jezus mocą swojej męki i zmartwychwstania jeszcze bardziej ją uświęcił, czyniąc z niej związek sakramentalny.

Jeśli mamy tę prawdę przed oczami, to czyż możemy dyskutować, czy rozwód jest czymś dopuszczalnym czy nie, czy wierność małżeńska to tylko sprawa zwykłej umowy, od której łatwo jest się dyspensować? Rodzina chrześcijańska w świetle Trójcy Świętej uwidacznia się tylko jako rodzina wierna i nierozerwalna. Inaczej trudno ją sobie nawet pomyśleć.

Drogie siostry, drodzy bracia, czy patrzyliście na swoją rodzinę w świetle rodziny Trójcy Świętej? Jedność i miłość osób boskich jest źródłem wszelkiego życia na ziemi. Życie jest więc darem od Boga. Tyle razy słyszeliśmy o tym w listach pasterskich napisanych na uroczystość Świętej Rodziny. Odrzucenie tej prawdy sprowadza śmierć. I w tym miejscu trzeba jasno i zdecydowanie podkreślić to, że jeżeli życie człowieka nie ma mocnego oparcia w Bogu, to jest ono śmiertelnie zagrożone. Wciąż wisi nad nim katowski miecz Heroda i pozbawione jest ono broniącej go tarczy, źródła życia, to znaczy Trójcy Świętej.

Dlatego dzisiaj widmo śmierci pojawia się wszędzie tam, gdzie nie ma miejsca dla prawdy o Bogu w Trójcy jedynym. Wszędzie tam życie będzie uzależnione tylko od decyzji człowieka, który może swoją wolą w każdej chwili przeciąć jego nić, często nie zdając sobie nawet sprawy, że jest na usługach tego, który przyniósł śmierć na ziemię, to znaczy szatana, a którego Chrystus nazwał „zabójcą” (J 8, 44). Ten zaś, kto broni życia, jest na usługach Boga i broni Jego sprawy. Drogie siostry, drodzy bracia, powiedźcie szczerze, jakie stanowisko zajmujecie w tej sprawie? Czy można o każdej z was i o każdym z was powiedzieć: „Patrzcie, oni bronią życia”? Pan Bóg kładzie przed nami dobro i zło, życie i śmierć. Wybierajmy więc zawsze życie!

W III wieku po Chr. w Aleksandrii, w pewnej rodzinie chrześcijańskiej, przyniesiono od chrztu dziecko – chłopczyka. Wówczas ojciec dziecka – późniejszy św. Leonidas z Aleksandrii – złożył pocałunek na jego piersi, czcząc w nim mieszkanie Trójcy Świętej, źródło wszelkiego życia. Ten jego gest mówi nam, że on sam miał wiarę żywą i też był mieszkaniem Boga w Trójcy Jedynego. Dał temu zresztą świadectwo, kilkanaście lat później ponosząc śmierć męczeńską. Jego syn, już kilkunastoletni młodzieniec, chciał za wszelką cenę mu towarzyszyć i tylko interwencja matki sprawiła, że tak się nie stało. Był to późniejszy pisarz chrześcijański Orygenes. Ci godni podziwu ludzie umieli żyć w łączności z Trójcą Świętą.

Na koniec chcę jeszcze powiedzieć, że jest taka rodzina, która pozostanie zawsze wzorem ścisłej łączności z Trójcą Przenajświętszą. Domyślacie się chyba, że tą rodziną była Rodzina Nazaretańska. Troje świętych ludzi, trzy oddzielne mieszkania Boga połączone w Trójcy Świętej przez miłość Boga Ojca, łaskę Syna Bożego i dar jedności w Duchu Świętym. Oni wiedzieli, że Pan jest Bogiem, i tą prawdą żyli każdego dnia. Niech to będzie programem życia dla każdej naszej rodziny. Amen.

Ks. Teodor Szarwark – Z domu ziemskiego do domu wiecznego. Homilie na niedziele i święta. Rok B

Watykan

Jasna Góra: 100. pielgrzymka Służby Zdrowia
O wielkiej tradycji polskiej opieki medycznej, konieczności obrony ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, o trosce o szacunek dla ludzkiej godności jako fundamencie opieki nad pacjentem przypomnieli na Jasnej Górze uczestnicy 100. pielgrzymki Służby Zdrowia. Czytaj wszystko
Włoch: boom turystyki religijnej, nie wystarczą zwyczajni przewodnicy
Włochy przygotowują się na wzrost zainteresowania turystyką religijną. Już teraz mamy do czynienia z 20-procentowym boomem, w przyszłym roku z okazji Jubileuszu sam Rzym spodziewa się napływu 32 mln pielgrzymów – mówi ks. Marco Fagotti z Krajowego Biura Duszpasterstwa Turystyki. Czytaj wszystko
Papież wzywa do gestów dialogu i odwagi budowania pokoju
Franciszek przypomniał o dramacie Ukrainy, a szczególnie o ostatnim krwawym ataku na Charków. Modlił się, by Duch Święty obdarzył rządzących odwagą podejmowania gestów, które doprowadzą do zakończenia tak wielu wojen. Czytaj wszystko
Papież zachęca do mówienia sobie nawzajem dobrych słów
O tym, że trzeba słuchać Słowa, żeby uciszyć w sobie plotki i czczą gadaninę mówił Franciszek w rozważaniu przed południową modlitwą Regina Caeli. Nawiązując do uroczystości Ducha Świętego przytoczył fragment niedzielnej Ewangelii o tym, że Pocieszyciel powie nam „o wszystkim cokolwiek usłyszał”. Czytaj wszystko
Papież w Zesłanie Ducha Świętego: potrzebujemy nadziei i perspektywy pokoju
Bardzo potrzebujemy nadziei i wzniesienia oczu ku perspektywie pokoju, braterstwa, sprawiedliwości i solidarności. Franciszek mówił o tym na Mszy z okazji uroczystości Zesłania Ducha Świętego. W papieskiej liturgii w Bazylice św. Piotra wzięli udział pielgrzymi z wielu krajów świata. Czytaj wszystko

KAI

Dz 2, 37-47: Duch Święty – źródło owocnego nauczania Piotra, Kreator Kościoła ja ko wspólnoty zbawienia
Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia (wyd. 5) 37Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» – zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. 38«Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. 39Bo […]
Kielecka parafia Ducha Świętego przeżywała odpust parafialny
Licznie zebrani wierni uczestniczyli w uroczystościach odpustowych w parafii pw. Ducha Świętego w Kielcach. To jedna z nielicznych parafii pod tym wezwaniem w diecezji kieleckiej. Kolejna to Młodzawy, gdzie zarazem jest sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. The post Kielecka parafia Ducha Świętego przeżywała odpust parafialny first appeared on eKAI.
Bp Pindel: koronacja wadowickiego obrazu Matki Bożej była odpowiedzią na wieloletnie świadectwa wiernych
O tym, że koronacja wadowickiego obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy była odpowiedzią na wieloletnie świadectwa wiernych, dokumentujące cuda i łaski otrzymane za wstawiennictwem Matki Bożej przypomniał 19 maja bp Roman Pindel w bazylice w Wadowicach. Biskup bielsko-żywiecki sprawował Mszę św. w ramach przygotowania do 25. rocznicy koronacji cudownego obrazu. Duchowny zwrócił uwagę, że wydarzenie, które […]
Zakony Ameryki Łacińskiej: zreformujmy struktury, by odpowiadały dzisiejszej rzeczywistości
Do zreformowania zakonnych struktur, aby odpowiadały dzisiejszej rzeczywistości wezwała Latynoamerykańska Konfederacja Zakonna (CLAR) w dokumencie „Życie zakonne – ku życiu synodalnemu i misyjnemu”. Został on pomyślany jako wkład w prace Synodu Biskupów nt. synodalności i przesłany do jego Sekretariatu Generalnego w Rzymie. The post Zakony Ameryki Łacińskiej: zreformujmy struktury, by odpowiadały dzisiejszej rzeczywistości first appeared […]
Bp Ważny zachęcał kobiety do kształtowania chrześcijańskiego feminizmu w świecie
Do kształtowania chrześcijańskiego feminizmu w świecie – „by swoją kobiecą inność, wyjątkowość podkreślać i nią żyć” zachęcał na Jasnej Górze uczestniczki 5. Ogólnopolskiej Pielgrzymki Kobiet bp Artur Ważny z Sosnowca. Spotkanie odbyło się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego i było czasem uczenia się ufności Bogu. Przebiegało pod hasłem: „Pójdę ufna za Tobą” a jedną z […]

Niedziela

5. Ogólnopolska Pielgrzymka Kobiet
Do kształtowania chrześcijańskiego feminizmu w świecie - „by swoją kobiecą inność, wyjątkowość podkreślać i nią żyć” zachęcał na Jasnej Górze uczestniczki 5. Ogólnopolskiej Pielgrzymki Kobiet bp Artur Ważny z Sosnowca. Spotkanie odbyło się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego i było czasem uczenia się ufności Bogu. Przebiegało pod hasłem: „Pójdę ufna za Tobą” a jedną z […]
Duch Święty – kim jest najbardziej tajemnicza Osoba Trójcy Świętej?
Czy faktycznie jest równy Ojcu i Synowi? Jak działa? Czym są dary Ducha Świętego? Dlaczego tak mało o Nim wiemy? Duch Święty to niezaprzeczalnie najbardziej tajemnicza Osoba Trójcy Świętej. Jest niewidoczny jak wiatr, a jednak działa.
Mówmy o pokoju tym, którzy chcą wojny
Duch Święty działa w nas jako mocna i łagodna obecność - mówił papież Franciszek w homilii wygłoszonej podczas Mszy św. w uroczystość Zesłania Ducha Świętego w bazylice św. Piotra w Watykanie. Dlatego „nie poddajemy się, ale nadal mówimy o pokoju tym, którzy chcą wojny, o przebaczeniu tym, którzy sieją zemstę, o gościnności i solidarności tym, […]
Kto usuwa krzyże i atakuje wolność religijną - ten atakuje naszą cywilizację
Ktoś, kto chce usuwać krzyże, kto atakuje wolność religijną, atakuje także naszą cywilizację, która jest najbardziej życzliwa człowiekowi - mówił w niedzielę prezes PiS Jarosław Kaczyński.
Matko w Studziannej na krześle siedząca, módl się za nami...
Cudowny Obraz został 18 sierpnia 1968 r. ukoronowany papieskimi koronami przez Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego Prymasa Polski, oraz Ks. Kard. Karola Wojtyłę i Ks. Bpa Piotra Gołębiowskiego, Administratora Diecezji Sandomierskiej. W tym czasie wizerunek zaczął być nazywany obrazem Matki Bożej Świętorodzinnej.

Gość Niedzielny

Jedyna taka noc w roku
W tym roku Noc Muzeów odbyła się 18 maja. W sobotę Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu odwiedziły tłumy gości.
Czuwanie modlitewne w radomskiej katedrze
- Postawmy nasze stopy na fundamencie Chrystusa, a wówczas nasze życie stanie się radosne - zachęcał Tomasz Węgrzyn z Wrocławia, który uczestniczył w spotkaniu w Wigilię Zesłania Ducha Świętego w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny. Spotkanie zainaugurowało przy okazji Tydzień Ewangelizacyjny w Radomiu.
Ministranci wybiegli na parkiet
Poznaliśmy rozstrzygnięcia XXII Mistrzostw Ministrantów Diecezji Radomskiej w Halowej Piłce Nożnej. Zwycięzcy pojadą na Mistrzostwa Polski Liturgicznej Służby Ołtarza w Halowej Piłce Nożnej o Puchar "Króluj nam, Chryste".
Coraz więcej młodych garnie się do Skautingu Europejskiego
Ponad 7 tys. członków liczy Federacja Skautingu Europejskiego w Polsce. Poinformował o tym Jakub Rożek, ustępujący przewodniczący stowarzyszenia.
500 lat modrzewiowej świątyni
Od 6 lat proboszczem w Skotnikach nad Pilicą jest ks. Piotr Popis, były maratończyk, piłkarz i misjonarz w Zambii.