Jezus przyjął „chrzest Janowy”, choć go nie potrzebował. Jako niewinny uczynił siebie „grzechem” za nas, a przez to otworzył nam bramy niebios. My, słabi i grzeszni, potrzebujemy łaski sakramentu chrztu. Czy dziękowałeś kiedykolwiek rodzicom za ten dar? Serce Jezusa, z którego pełni wszyscyśmy otrzymali, zmiłuj się nad nami.

Chrystus, przemieniając wodę w wino, dzięki interwencji Maryi, pierwszej z wierzących, otworzył serca uczniów na wiarę. Tyle cudowności w otaczającym nas świecie, tyle dowodów Bożej miłości, a my wciąż poddajemy się zwątpieniu… Serce Jezusa, zbawienie ufających Tobie, zmiłuj się nad nami.

Jezus wzywał do nawrócenia, odpuszczając grzechy tym, którzy zbliżali się do Niego z ufnością. Dał w ten sposób początek tajemnicy miłosierdzia, która jest nieustannie realizowana w sakramencie pojednania. Nikt nie może dać tego, co Chrystus ofiarowuje nam w konfesjonale przez posługę kapłana. Serce Jezusa cierpliwe i wielkiego miłosierdzia, zmiłuj się nad nami.

Twarz Jezusa zajaśniała jak słońce, a Jego odzienie stało się białe jak światło. Twarz ujawnia serce, odkrywa wnętrze osoby. Nasze oblicza mogą zajaśnieć nowym blaskiem dzięki szczeremu nawróceniu. Wówczas w oczach może zabłysnąć iskra nadziei na życie wieczne. Jezu cichy i serca pokornego, uczyń serca nasze według Serca Twego.

Dlaczego tak trudno jest nam uwierzyć, że w tej kruszynie chleba jest Pan Jezus? Ten znak od początku był trudny. Gdy Chrystus mówił: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”, wielu uczniów skarżyło się: „Trudna jest ta mowa”. W Eucharystii Chrystus ze swym Ciałem i Krwią staje się pokarmem, dając świadectwo swej miłości do ludzi. Serce Jezusa, źródło życia i świętości, zmiłuj się nad nami.