Zabójcze intencje, które od początku ujawniali rozmówcy Jezusa, nie pozostają tylko teorią, ale zamieniają się w czyn. W J 10, 31 biorą w ręce kamienie, aby Go ukamienować, są bowiem przekonani, że Jezus popełnił bluźnierstwo, uważając się za Boga. Na kartach czwartej Ewangelii Jezus wielokrotnie spotyka się ze strony swoich rozmówców z zarzutem bluźnierstwa. Żydzi wielokrotnie w sposób gwałtowny wyrażają swoją niechęć wobec Jego stwierdzeń, pragnąc Go zabić. Tak jest również podczas święta Poświęcenia Świątyni. Kiedy Jezus głosi naukę o swej jedności z Ojcem (J 10, 30: Ja i Ojciec jedno jesteśmy), Jego rozmówcy reagują z oburzeniem i pragną go ukamienować za bluźnierstwo (J 10, 31. 33). Ich gwałtowna reakcja następuje także w dalszej części dialogu, gdy Jezus wyraźnie podkreśla, że jest Synem Bożym oraz że jest ściśle zjednoczony z Ojcem (J 10, 38: Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu). Tożsamość Jezusa jako Syna Bożego z jednej strony jest przyjmowana w wierze przez uczniów Jezusa, z drugiej zaś odrzucana przez Jego przeciwników. Uznanie bądź odrzucenie Jezusa jako Syna Bożego staje się w ten sposób kryterium podziału na wierzących i zatwardziałych w wierze. W dialogu z Żydami Jezus przytacza cytat z Ps 82, 6, gdzie przywódcy i sędziowie ludu są nazywani bogami. Chce w ten sposób ukazać, że jako poświęcony i posłany na świat przez Ojca ma pełne prawo do noszenia tytułu Syna Bożego.
Jezus przez całą swą działalność na ziemi wykonuje dzieła swego Ojca. Czwarta Ewangelia mocno podkreśla, że Jego zbawcza moc jest skutkiem ścisłego zjednoczenia z Ojcem oraz wiąże się z całkowitym wypełnieniem przez Posłanego woli Posyłającego. Misja Posłanego jest przez św. Jana charakteryzowana jako wypełnienie dzieła, które Syn otrzymał od Ojca do wykonania. Dzieło Ojca jest zespolone z dziełem Syna. Jezus otrzymuje to dzieło i wypełnia je aż do końca poprzez posłuszeństwo i miłość wobec Ojca. Słowa „wypełnić dzieło” wskazują na ścisłą relację pomiędzy Ojcem i Synem. Dzieło jawi się jako dar Ojca dla Syna. Dar ten jest w pełni przyjęty poprzez jego wykonanie. W realizacji tego dzieła widać zatem działanie Ojca, który obdarowuje, oraz działanie Syna, który wykonuje dzieło. Dlatego Jezus nawołuje swoich rozmówców do wiary w Jego dzieła, poprzez które sam Bóg dokonuje zbawienia świata.
Ewangelista wzywa nas do kontemplacji Jezusa, którego Ojciec posyła do ludzi, aby im objawił Boże zamysły. Tylko wiara pozwala dostrzec w Jezusie Syna Bożego, który ściśle zespolony z Ojcem dokonuje dzieła naszego zbawienia. W wierze człowiek może dostrzec miłosierne oblicze Boga, który pragnie szczęścia każdego człowieka. Dzieło Jezusa dotyka też konkretu mojego życia, ubogacając je dotykiem Bożej miłości.
Ks. Mirosław S. Wróbel
