XX. Kult świętych

Często podziwiamy ludzi, którzy wyróżnili się jakimiś osiągnięciami i pragniemy ich naśladować. Patrząc na nich nabieramy większej chęci do wysiłku, aby samemu odnieść sukces. Bywa też tak, że chcąc załatwić jakąś bardzo ważną sprawę prosimy o pomoc osoby, które mają większe wpływy i znajomości. Doskonale bowiem wiemy, że z ich pomocą szybciej uzyskamy to, o co prosimy.

W życiu wiary takimi ludźmi, na których można się wzorować i prosić ich o pomoc w kłopotach, są święci i błogosławieni. Są to ludzie, którzy w życiu starali się wiernie postępować według słów Ewangelii i za to otrzymali nagrodę nieba. Wielu z nich wsławiło się wielkimi osiągnięciami i zostało przez Kościół wyniesionych na ołtarze i publicznie nazwanych świętymi i błogosławionymi.

Przykład ich życia pokazuje nam, że warto słuchać nauki Pana Jezusa, czynić dobro, uczestniczyć w życiu Kościoła i oddawać chwałę Panu Bogu przez modlitwę. Taka postawa zostanie bowiem nagrodzona niebem, tak jak nagrodę nieba otrzymali święci i błogosławieni.

Teraz, kiedy są już w niebie, pragną nam pomagać, abyśmy także otrzymali nagrodę zbawienia wiecznego, a jednocześnie pragną wspierać nas w codzienności. Każdy ze świętych ze względu na swoje życie i dokonania zostaje w niebie patronem, czyli opiekunem pewnej grupy osób. Św. Łukasz był lekarzem, więc został patronem służby zdrowia. Św. Krzysztof opiekuje się podróżującymi. Modlitwa do św. Błażeja chroni przed chorobami gardła, gdyż sam uratował modlitwą dziecko, które dusiło się połkniętą ością, a św. Barbara patronuje ludziom ciężkiej pracy.

Warto więc modlić się do świętych w naszych potrzebach, poznać życie świętego, którego imię nosimy, i modlić przez ich wstawiennictwo, aby nasze prośby szybciej zostawały spełnione przez Pana Boga. Szczególne znaczenie ma zaś dla każdego z nas patron, którego otrzymaliśmy na chrzcie świętym.