XII. Grzechy główne
Są takie grzechy, które powodują, że człowiek ma mniej oporu przed popełnianiem kolejnych. Nazywamy je „grzechami głównymi”. Są nimi:
pycha – czyli przekonanie o własnej wielkości, która odrzuca posłuszeństwo przykazaniom Bożym; zabieganie tylko i wyłącznie o własne dobro, nawet poprzez krzywdę drugiego człowieka.
chciwość – pragnienie gromadzenia jak największej ilości wszelkich dóbr tylko dla samego siebie, bez uwzględnienia potrzeb drugiego człowieka, które mają być największym skarbem i dobrem życia, ważniejszym niż dusza i zbawienie wieczne.
zazdrość – uczucie przykrości spowodowane brakiem czegoś, co bardzo chce się mieć, a co inny człowiek już ma; pragnienie zła dla tej osoby. Chociaż zazdrość niczego nie daje, wzbudza radość z krzywdy osoby, która ma to, czego my bardzo zazdrościmy.
gniew – pragnienie krzywdy drugiego człowieka, który swoją postawą uderza w naszą miłość własną, np. kiedy się z nami nie zgadza, nie chce zrobić tego, co każemy, ma inne zdanie, skrzywdził nas.
nieczystość – chęć łamania przysięgi małżeńskiej, zaspokajania swoich pragnień kosztem godności drugiego człowieka.
łakomstwo – pragnienie zaspokojenia wszystkich swoich pragnień i zachcianek, nawet kosztem własnego dobra. Łakomstwo to brak umiaru w jedzeniu, piciu, ale także nadmierne korzystanie z różnych przyjemności, jak telewizja, internet, gry komputerowe, które przynoszą więcej szkody niż pożytku.
lenistwo – zaniedbanie czynienia dobra, które mogliśmy uczynić, odkładanie obowiązków szkolnych, domowych, pracowniczych kosztem zabawy i przyjemności.
Ks. Radosław Rychlik – Elementarz wiary. Przewodnik na drogach wiary dla dzieci Bożych małych i dużych – BIBLOS Tarnów 2021