Każdy z nas ma swoje imię. Chociaż na przykład znamy wielu Pawłów, to jednak każdy z nich jest inny. Chociaż w klasie będą trzy Kasie, to jednak będą się różniły od siebie. Każdy z nas otrzymał imię od swych rodziców, abyśmy wiedzieli, że wymieniając dane imię zwracają się do nas. Dzięki imieniu nie jesteśmy kimś anonimowym, ale konkretnym.

Przed nami żyli ludzie, którzy nosili takie same imiona jak my. Było już wielu Wojtków, Antonich, Barbar, Julii. Lecz, co ważniejsze, niektóre osoby wyróżniały się wielką miłością do Pana Jezusa i każdego człowieka. Ta wyjątkowa miłość i wiara zostały nagrodzone przez Pana Boga niebem. Jest więc św. Piotr i św. Agnieszka. Jest św. Monika i św. Hubert. Każdy z nich modli się w intencji ludzi, którzy dziś żyją i noszą to samo imię. Natomiast każdy z nas, kto nosi imię jakiegoś świętego, ma w niebie swojego duchowego opiekuna, czyli patrona. Warto modlić się za jego wstawiennictwem, gdyż on będzie prosił Pana Jezusa w intencjach, które mu przedstawimy. Dobrze też poznawać historię życia swego patrona, aby od niego uczyć się miłości Boga i drugiego człowieka, a naśladując te czyny zapracować na niebo.