W życiu każdego z nas są osoby ważne, które kochamy i wiele im zawdzięczamy. Rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, a może zupełnie inny człowiek, z którym jesteśmy bardzo związani. Nie zawsze jednak możemy być razem, dlatego mamy zdjęcia tych osób i patrząc na nie, przypominamy sobie wspólnie przeżyte chwile. Kiedy tata wyjeżdża w delegację, spoglądamy na jego zdjęcia i tym samym czujemy jakby był obok nas. Takie zdjęcie jest szczególnie ważne i potrzebne, gdy kochana osoba umiera i już nie możemy się z nią spotkać. Wtedy takie zdjęcie jest świadectwem naszej miłości i szacunku do osoby, która na nim się znajduje.

W naszym życiu religijnym właśnie takie znaczenie mają krzyż i obrazy religijne. Wiszący na ścianie pokoju krzyż jest świadectwem naszej wiary i miłości do Pana Jezusa. To jednocześnie wyraz prośby, aby Chrystus nam błogosławił. Ilekroć spoglądamy na krzyż wiszący w naszym domu, uświadamiamy sobie na nowo, że jesteśmy uczniami Jezusa i powinniśmy postępować według Jego Ewangelii. Podobnie obraz Matki Bożej, Anioła Stróża lub świętego jest wyrazem naszej łączności z nimi i prośby, aby mieli nas w swej opiece i wypraszali u Boga potrzebne nam łaski. Przed krzyżem lub obrazem religijnym odmawiamy pacierz i prosimy o opiekę w szczególnych chwilach naszego życia.

Jako ludzie wierzący w Pana Jezusa także powinniśmy nosić znaki szczególnej więzi i miłości do Chrystusa i Jego Matki. Dlatego na naszej piersi powinien znajdować się poświęcony krzyż lub medalik z podobizną Matki Bożej. Każdy przedmiot religijny, obraz, figurę, krzyż lub medalik, który nosimy na piersi, powinien być poświęcony. Dokonać tego może ksiądz lub diakon zawsze, gdy wierni o to poproszą, na przykład po Mszy Świętej lub w innym dogodnym czasie. Poprzez poświęcenie, czyli pobłogosławienie, oddajemy taki przedmiot do wyłącznego użytku religijnego. Nie można się więc nim bawić, niszczyć, lecz trzeba odnosić do niego z szacunkiem, jako wizerunek Pana Boga, Maryi lub świętych.

Nosząc krzyż czy medalik zawieszony na naszej szyi przyznajemy się publicznie do wiary w Pana Jezusa i miłość do Maryi. Jednocześnie te symbole wiary są prośbą o błogosławieństwo i opiekę Jezusa Chrystusa i Matki Bożej nad nami.

Narzeczona nie wstydzi się, lecz chwali swoją miłością, dlatego nosi na palcu pierścionek zaręczynowy. Sportowy mistrz nie ukrywa medalu, lecz chętnie go pokazuje, aby inni mogli podziwiać jego zwycięstwo. Żołnierskie odznaczenie jest widocznym znakiem bohaterstwa w służbie Ojczyzny. Medalik lub krzyż na piersi katolika jest publicznym przyznaniem się do wiary w Jezusa Chrystusa oraz zawierzeniem swego życia Panu Bogu. Dlatego ten znak religijny powinien znajdować się na piersi każdego z nas.