Sobota 4 Tygodnia Wielkanocy (EK)

Większe od tych uczyni
Chrystus nie mówi o cudach, lecz o przepowiadaniu Ewangelii. Szaweł miał o wiele większe pole działania niż Jezus. Ojciec ograniczył Syna do Palestyny. Szaweł szedł do pogan, jego teren działania to przestrzeń od Damaszku po Hiszpanię. Założył wiele wspólnot. Jezus zorganizował jedną.
Jakie jest pole naszego ewangelizowania?
Jakie granice wytyczył nam Ojciec?
W ewangelizacji ważne jest posłuszeństwo Ojcu tak co czasu, jak i do miejsca.
Ks. Edward Staniek

27 kwietnia

Wystarczy kilka słów, gdy ma się coś do powiedzenia
Giovanni Giolitti (1841-1928), pełniąc funkcję szefa rządu, rzadko przemawiał w parlamencie, ale jego nieliczne wystąpienia były wyjątkowo krótkie i treściwe. Niektórzy dziwili się ich zwięzłości. On zaś tak się usprawiedliwiał: „Kiedy kończę mówić o tym, co miałem powiedzieć, kończę również moją mowę”.
Zdarza się, że niejedna osoba (i to nie tylko ze świata polityki) nawet jeśli ma mało albo nie ma nic do powiedzenia, wygłasza niekończące się mowy.
Mnich kartuzjański przestrzegał: „Kiedy mówi nicość, potrzebuje wielu słów, żeby nic nie powiedzieć”.
Alessandro Pronzato – Światło na każdy dzień

6 NIEDZIELA WIELKANOCNA, ROK B

PIERWSZE CZYTANIE
Powołanie pogan do Kościoła
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do stóp i oddał pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: «Wstań, ja też jestem człowiekiem».
Wtedy Piotr przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie».
Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga.
Wtedy odezwał się Piotr: «Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?» I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa.
Potem uprosili go, aby pozostał u nich jeszcze kilka dni.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Albo: Alleluja.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Albo: Alleluja.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE
Bóg jest miłością
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
J 14, 23
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Przykazanie miłości
✠  Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.
To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.
Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».
Oto słowo Pańskie.
Sobota 4 Tygodnia Wielkanocy

Sobota 4 Tygodnia Wielkanocy

POGŁĘBIAĆ WIĘŹ Z OJCEM
7 «Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». 8 Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». 9 Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca?” 10 Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. 11 Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła! 12 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. 13 A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. 14 O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię». (J 14, 7-14)
O co proszę?
O zażyłą więź z Bogiem Ojcem.
  • Jestem ponownie zaproszony do medytacji nad Słowem, które Kościół podał mi do modlitwy w poprzednią sobotę. Będę rozeznawał, na ile udało mi się zachować usłyszane Słowo i jakie owoce wydało ono we mnie.
  • Jak brzmią we mnie słowa Jezusa o Ojcu (w. 7)? Czy myślałem o mojej relacji do Ojca? Co mogę powiedzieć o moim obrazie Ojca? Czy zbliżam się do Niego, czy oddalam? Ponowię moją żarliwą prośbę: „Jezu, pokaż mi Ojca!” (w. 8).
  • Jezus mówi mi o swojej więzi z Ojcem. Jest z Nim jedno. Co mogę powiedzieć o moim pragnieniu więzi z Ojcem? Czy tęsknię za Nim? Czy szukam Ojca na modlitwie (w. 8-11)? Co chciałbym zmienić w mojej relacji z Ojcem? Powiem o tym Jezusowi.
  • Jeśli uwierzę Jezusowi, będę dokonywał wielkich dzieł (w. 12). Jego największym dziełem było objawienie mi Ojca. Co, po minionym tygodniu, mogę powiedzieć o moim zbliżaniu innych do Boga? Czy przyglądałem się swoim postawom? Czy je rozeznawałem?
  • Jezus znowu przypomina mi o swoim pragnieniu: chce, aby w moim życiu objawiała się chwała Ojca (w. 13). Zapytam Jezusa, co w moim życiu przynosi Ojcu najwięcej chwały? Czym sprawiam Mu najwięcej radości? Czy zastanawiam się nad tym?
  • Wyobrażę sobie Jezusa, który przyprowadza mnie do Ojca i mówi: „Powiedz mi, o co mam prosić Ojca?” (w. 13-14). Zwierzę się Jezusowi z moich najgłębszych potrzeb. Będę patrzył i słuchał, jak Jezus rozmawia z Ojcem o mnie, jak modli się za mnie!
  • Podejdę z Jezusem do Ojca. Poproszę Go, aby powtarzał ze mną powoli modlitwę, której mnie nauczył: „Ojcze nasz…”. Będę wracał do niej w ciągu dnia.
Ks. Krzysztof Wons SDS

SOBOTA 5 TYGODNIA WIELKANOCY

PIERWSZE CZYTANIE
Paweł zabiera z sobą Tymoteusza
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Paweł przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń, imieniem Tymoteusz, syn Żydówki, która przyjęła wiarę, i ojca Greka. Bracia z Listry i Ikonium dawali o nim dobre świadectwo. Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu na Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem. Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać postanowień powziętych przez apostołów i starszych w Jerozolimie. Tak więc utwierdzały się Kościoły w wierze i z dnia na dzień rosły w liczbę.
Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji. Przybywszy do Myzji, próbowali udać się do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im, przeszli więc Myzję i zeszli do Troady. W nocy miał Paweł widzenie: jakiś Macedończyk stanął przed nim i błagał go: «Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!» Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii, w przekonaniu, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im Ewangelię.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 1b)
Refren: Niech cała ziemia śpiewa swemu Panu.
Albo: Alleluja.
Służcie Panu z weselem, *
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
Refren: Niech cała ziemia śpiewa swemu Panu.
Albo: Alleluja.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki, *
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.
Refren: Niech cała ziemia śpiewa swemu Panu.
Albo: Alleluja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Kol 3, 1
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze,
gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem
✠  Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.
Pamiętajcie o słowie, które do was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od swego pana”. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.

NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ POLSKI (3 MAJA)

PIERWSZE CZYTANIE
Ap 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab
Wielki znak ukazał się na niebie
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia.
I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię.
I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Jdt 13, 18bcde. 19-20a (R.: por. 15, 9e)
Refren: Tyś wielką chlubą naszego narodu.
Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, *
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi,
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, *
Stwórca nieba i ziemi.
Refren: Tyś wielką chlubą naszego narodu.
Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi, *
abyś była wywyższona na wieki.
Refren: Tyś wielką chlubą naszego narodu.
DRUGIE CZYTANIE
Kol 1, 12-16
Bóg przeniósł nas do królestwa swojego Syna
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On to uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów.
On jest obrazem Boga niewidzialnego – Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy to Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
J 19, 27
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja»,
i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
J 19, 25-27
Oto syn Twój. Oto Matka twoja
✠  Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Oto słowo Pańskie.

CZWARTEK 5 TYGODNIA WIELKANOCY

PIERWSZE CZYTANIE
Sobór Jerozolimski
Czytanie z Dziejów Apostolskich
W Jerozolimie, po długiej wymianie zdań, przemówił Piotr do apostołów i starszych:
«Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając ich serca przez wiarę.
Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, nakładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni».
Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.
A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: «Posłuchajcie mnie, bracia! Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie Lud spośród pogan. Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano:
„Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i wzniosę go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje – mówi Pan, który to sprawia. To są Jego odwieczne wyroki”.
Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan nawracających się do Boga, lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 96 (95), 1-2a. 2b-3. 10 (R.: por. 3)
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, *
sławcie Jego imię.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Albo: Alleluja.
Każdego dnia głoście Jego zbawienie. *
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda *
pośród wszystkich ludów.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Albo: Alleluja.
Głoście wśród ludów, *
że Pan jest królem.
On świat tak utwierdził, że się nie zachwieje, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Albo: Alleluja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Por. J 10, 27
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Trwajcie w miłości mojej
✠  Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.
To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna».
Oto słowo Pańskie.

ŚRODA 5 TYGODNIA WIELKANOCY

PIERWSZE CZYTANIE
Spór o przepisy Starego Testamentu
Czytanie z Dziejów Apostolskich
W Antiochii niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni».
Kiedy doszło do niemałych sporów i roztrząsań między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jeruzalem, do apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół, szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.
Kiedy przybyli do Jeruzalem, zostali przyjęci przez Kościół, apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: «Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego». Zebrali się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 122 (121), 1b-2. 4-5 (R.: por. 1bc)
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Albo: Alleluja.
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Albo: Alleluja.
Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Albo: Alleluja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
J 15, 4a. 5b
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę.
Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity
✠  Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».
Oto słowo Pańskie.